January 13, 2012

မ်က္ရည္နဲ႔ဖြင့္လိုက္တဲ့ ဖ ဘ မ်က္ရည္နဲ႔ ရုိက္ထားလိုက္တဲ့ ဓါတ္ပံု



စာလံုးေတြဟာ ဝါးေနတယ္
ဒါေပမယ့္
အဲဒီ သတင္းေတြက မမႈန္ဝါးေတာ့ဘူး။

မ်က္မွန္ကုိ
ခဏခဏ သုပ္ၿပီးမွ ၾကည့္ေနရတယ္
ဒါေပမယ့္
အဲဒီ သတင္းေတြက သုပ္ပစ္လို႔မရေအာင္
ထင္ထင္လင္းလင္း ျဖစ္လာေနၿပီ။

အေမ ဆံုးတယ္
မ်က္ရည္ မက်ခဲ့ဘူး။

အေဖ ဆံုးတယ္
မ်က္ရည္ မက်ခဲ့ဘူး။

အခု
ေထာင္ဗူးဝက
သူတို႔ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ထြက္လာၾကတယ္
ဘာ့ေၾကာင့္မ်ား မ်က္ရည္က်ေလာက္ေအာင္
စိတ္လႈပ္ရွားေနမိပါလိမ့္။

မ်က္ရည္နဲ႔ ဆလိုက္ထိုးတယ္
မ်က္ရည္နဲ႔ ဓါတ္ပံု ရိုက္တယ္
ကင္မရာခလုပ္ေပၚမွာ ႏွလံုးသားနဲ႔ပဲ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဖိေနမိေပါ့။

ၿငိမ္းေဝ
၁၃၊ ၁၊ ၂၀၁၂
ေန႔လည္ ၁၂ နာရီ ၄၀ မိနစ္

1 comment:

  1. ဒီလို ကဗ်ာေတြ၊ ဒီဘ၀ေတြကို ျပန္ေျပာျပတဲ့ ရသစာေပေတြ အမ်ားၾကီးလိုပါတယ္။ လူေတြ ဖိႏိွပ္သူကို ေတာ္လွန္ဖို႔ ပါမလာတာ ဒီအေၾကာင္းေတြ သူတို႔ရင္ထဲကို ထိတဲ့အထိ မသိတာလဲ အေၾကာင္းတခုပါပဲ။

    ReplyDelete