လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္က
ေဖသက္နီနဲ႔ငါ
ရထားျဖစ္သလား ဆုိတဲ့ ဘာသာျပန္မႈမွာ
စကား အေျခအတင္ ေျပာခဲ့ၾကရဖူးတယ္
တကယ္ေတာ့ ငါနဲ႔ ေဖသက္နီၾကား ရထား မျဖစ္ခဲ့ဘူးေလ
ကိစၥမရွိပါဘူး
ေခတ္တစ္ခုနဲ႔ငါတို႔ၾကား ရထားျဖစ္ဖို႔ပဲ လိုတာပဲ မို႔လား
အခုရက္ေတြအတြင္းမွာေတာ့
ငါ ရထား ျဖစ္လိုက္ မျဖစ္လိုက္နဲ႔ေပါ့
ေခတ္ႀကီးေရ ရထားျဖစ္လား
တခါတုန္းက ရထားတစင္းေပၚ
လူ သံုးေယာက္ လိုက္ပါလာၾကသတဲ့
ရထားႀကီး စက္ပ်က္လို႔ ရပ္တန္႔သြားတဲ့အခါ
လူတစ္ေယာက္ကေတာ့
ဘာခက္တာမွတ္လို႔
လူေတြ အကုန္ဆင္း ေရွ႕ကဆြဲခိုင္းရင္ ရတာပဲ…တဲ့
က်န္တဲ့တေယာက္ကေတာ့
ဘာလိုေသးလဲ တံခါးေတြ အကုန္ပိတ္
ရထားႀကီး ေရြ႕ေနတယ္လို႔ စိတ္ကူးလိုက္
ဒါဆို ရထားႀကီး ေရြ႕ေနတာပဲေပါ့…တဲ့
ေနာက္ဆံုးတေယာက္ကေတာ့
ရထားႀကီးေပၚကဆင္း
ေနာက္တစင္း ေျပာင္းစီးၾကရမယ္တဲ့
ငါ လည္း ရထားတစင္းေပၚထိုင္ေနခဲ့မိသလား
ဆင္းေလွ်ာက္သြားေနတာ ငါ လား
ဒါေပမယ့္ လူေတြအကုန္ဆင္းၿပီး ရထားကို ဆြဲခိုင္းတဲ့အထိေတာ့ ငါ မစဥ္းစားခဲ့မိတာ ေသခ်ာ
ရထားႀကီးကေတာ့ ေဘးတုိက္ႀကီးကို ေရြ႕ေနၿပီ
ေခတ္ႀကီးေရ ရထားျဖစ္လား
ၿငိမ္းေဝေရ ရထားျဖစ္လား
မေဒဝီေရ ရထားျဖစ္လား
ရထားႀကီးကေတာ့ ေရြ႕သြားေနျပန္ၿပီ
ရထား အသစ္လား အေဟာင္းလား
ရထားစက္ အသစ္လား အေဟာင္းလား
ငါ ရထားႀကီးနဲ႔ ရထားျဖစ္ဖို႔အတြက္ က်ားကုပ္က်ားကဲ ႀကိဳးစားေနမိ
ငါ ႀကီးသံပါေအာင္ ေအာ္ ေခၚေနမိ
ရထားႀကီးေရ ရထားျဖစ္လား…
ရထားႀကီးရဲ့ ေခါင္းတိုင္က မီးခိုးေတြ
ရထားေနာက္မွာ
မခ်ိမဆန္႔ တြန္႔လိမ္ ရႈံ႕မဲ့ အဖ်ားရွဴး တေျဖးေျဖး က်န္ခဲ့ၿပီ။ ။
٭ ရထားျဖစ္လား= ေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမအတြက္ ဆက္သြယ္ေရးႀကိဳးမဲ့ေၾကးနန္းစက္သံုးစကား
ၿငိမ္းေဝ
၁၄ ၊ ၁၀ ၊ ၂၀၁၁
(သရုပ္ေဖၚပံုက ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ရဲ့ ရထား ကဗ်ာစာအုပ္ မ်က္ႏွာဖံုးပံု ဆရာ မုတ္သုန္ ရဲ့ လက္ရာကို တဝက္ စကင္ဖတ္ၿပီး တင္လိုက္တာပါ။)
No comments:
Post a Comment