ဆရာတင္မိုး ရဲ႕ ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း ကဗ်ာကို က်ေနာ့္ဘေလာ့မွာ တင္ၿပီး ပူေဇာ္ခ်င္တာ ၾကာပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ကို မတင္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။
ဒီႏွစ္ရဲ႕ ေႏြရက္တခ်ိဳ႕ကို ကဗ်ာဆရာ (ကို) ခင္ေအာင္ေအး နဲ႔အတူ ကုန္လြန္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီတုန္းက တေန႔မွာ က်ေနာ္က ကဗ်ာဆရာႀကီး တင္မိုးရဲ႕ကဗ်ာေတြထဲမွာ က်ေနာ္အႀကိဳက္ဆံုးက ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း ဗ် လို႔ ေျပာလိုုက္မိပါတယ္။ ဒီေတာ ့သူက ထိုင္ရာကထလာၿပီး က်ေနာ့္ကို လက္ဆြဲႏွဳတ္ဆက္ပါတယ္။ သူ သေဘာတူတယ္ေပါ့။ ၿပီးေတာ့ သူက ကဗ်ာဆိုရင္ ပံုသ¿ာန္ဘယ္လိုပဲ ရွိရွိ ကဗ်ာျဖစ္ေနရင္ သူ ဖတ္လို႕ရတဲ့အေၾကာင္းလည္း ေျပာပါတယ္။
ဒါနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး လြန္ခဲ့တဲ့ သံုးေလးႏွစ္ေလာက္ကပါ။ ဥဒါန္းမဂၢဇင္းထုတ္ဖို႕ တာဝန္ရွိသူေတြ ျပင္ၾကဆင္ၾကတဲ့အခ်ိန္ကပါ။ ဒီတခါထုတ္မယ့္ မဂၢဇင္းက ဆရာတင္မိုး အထိမ္းအမွတ္ ဦးစားေပးထုတ္ၾကမယ္ေပါ့။ က်ေနာ့္ဆီကလည္း အႀကံညာဏ္ေတာင္းပါတယ္။ ခင္ဗ်ားက ကဗ်ာေတြ ဝင္ေရြးေပးပါဆိုလို႕ က်ေနာ္က ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း ဟာ ဆရာ့ရဲ႕ မာစတာပိစ္ လို႕က်ေနာ္ျမင္ေၾကာင္း၊ အဲဒီကဗ်ာ ကို မလြဲမေသြေရြးခ်ယ္ေဖၚျပသင့္ေၾကာင္း အႀကံျပဳခဲ့ပါတယ္။ မဂၢဇင္းထြက္လာေတာ့ က်ေနာ္ အႀကံျပဳတဲ့ အဲဒီ ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း ကဗ်ာ ပါလာတာ မေတြ႕ရပါဘူး။
ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္နဲ႕ မဂၢဇင္းတာဝန္ရွိသူေတြ သေဘာထား မတိုက္ဆိုင္ၾကတာ သဘာဝက်ပါတယ္။ က်ေနာ္ လက္ခံရမွာပါ။ မတူၾကဘူးေလ။ က်ေနာ္ဆိုလိုတာက ဆရာတင္မိုးအထိမ္းအမွတ္လိုစာအုပ္မ်ိဳးမွာ က်ေနာ္ အင္မတန္ႏွစ္သက္တဲ့ အဲဒီကဗ်ာကို ျမင္ခ်င္ဖတ္ခ်င္ေပမယ့္ က်ေနာ့္ဆႏၵ မေအာင္ျမင္ခဲ့လို႕ ခံစားရတဲ့အေၾကာင္း ေျပာခ်င္တာပါ။
တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္လည္းပဲ ကဗ်ာဆရာ (ကို) ခင္ေအာင္ေအးလိိုပါပဲ။ ကဗ်ာဆိုရင္ အနႏၱသူရိယရဲ႕ သူတည္းတေယာက္… ခ်ီ ကဗ်ာကအစ ေဇယ်ာလင္းရဲ႕ အဲဒီတုန္းက ရပ္ရွားျပည္သူျပည္သားေတြနဲ႕ေတြ႕ရဖို႕… အစခ်ီ တၿငိမ့္ၿငိမ့္ဒြန္သို႕တစ္ေခါက္ ကဗ်ာအထိ ႀကိဳက္ပါတယ္။(ကဗ်ာျဖစ္ဖို႔ေတာ့ လိုတာေပါ့ေလ…)
အခုေတာ့ ဆရာႀကီးတင္မိုးရဲ႕ ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း ကဗ်ာကို က်ေနာ့္ဘေလာ့မွာ တင္ၿပီး ပူေဇာ္လိုက္ပါၿပီ။
တကမၻာလံုး ႏွင္းဆီရနံ႕ေတြ ထံုမႊန္းလိုုက္ေစခ်င္ စမ္းပါဘိ…။
