မာနယ္ပေလာ

ငါကိုယ္တိုင္ေရြးခ်ယ္ၿပီး
ငါကိုယ္တိုင္ တည္ေဆာက္တဲ့ ဘူတာ
အဲဒီကေနၿပီး
ငါတက္စီးခဲ့တဲ့ရထား
အဲဒါ “မာနယ္ပေလာ”။
(၁၉၉၂၊ဇြန္…)


ထုိင္ခံုတေနရာ မရလိုုက္ဘူး
အသံထက္ျမန္
က်ည္ဆံထက္ျမန္
ျမန္သထက္ျမန္
အဲဒီ ရထား ဘီးပါသလား
ရထားဆိုတာ ဘီးပါရသလား
ဘီးပါမွ ရထားျဖစ္သလား
“ရထားျဖစ္သလား ရထားျဖစ္သလား”**
ေမာ့ၾကည့္တယ္
ဘီးက ဆယ္ဘီး
ဆယ္ဘီး ရထားေပါ့
တခ်ိဳ ့က ဆယ့္ငါးဘီး လို ့ေျပာတယ္
ဒါဆို ဆယ့္ငါးဘီးရထားေပါ့
ဒါကအေရးမႀကီးပါဘူး
ရထားျဖစ္သလားပဲ အေရးႀကီးတာပါ
ဘီးပါဖို ့ပဲ အေရးႀကီးတာပါ
ဘီးပါတဲ့ ရထားေပၚမွာ
ဘီးမပါပဲ ငါလမ္းလွ်ာက္ၾကည့္တာ
ငါ့ကို ဘယ္သူ ဘီးတပ္ၿပီး တြန္းလႊတ္လိုက္သလဲ
တြန္းလႊတ္တဲ့အခါ ဘီးတပ္ထားသလား
ငါက ရထားထက္ျမန္သလား
ရထားကို ငါစီးလာသလား
ရထားက ငါ့ကို စီးသြားေနသလား
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္
ရထားေရြ ့ေနခဲ့ဖို ့ပါပဲ
ရထားျဖစ္သလား
ေရြ ့တဲ့အခါ ေရွ ့ကို
ေဘးကို
ေနာက္ကိုေတာ့ ျပန္မေရြ ့ဖို ့ပဲ
ဘီးေတြက ျမည္လွ ျမန္လွခ်ည့္လား
ေလေတြက တဝူးဝူး
ဝုန္း ဒိုင္း ရႊီ ေဝါင္း
ရထားျဖစ္သလား
ခက္တာက ခေလးေတြခ်ည္းပဲ
ႏွပ္မသုတ္တတ္ဘူး
ေနာက္ေဖး ႀကံဳသလိုသြား
မ်က္ႏွာ သူမ်ားသစ္ေပးမွ
ထမင္း ခြန္ ့ေကၽြးမွ
လက္ေဆးေပးမွ လက္သုပ္ေပးမွ
ခက္တာက ခေလးေတြခ်ည္းပဲ
“ကုလားထုိင္ စိုက္ပ်ိဳးခင္း”* တဲ့လား
မ်ိဳးေစ့ေတြ ေအာင္လွခ်ည့္လား
ပန္းေတြ ပြင့္လြန္းသလား
သီခ်င္းေတြ ဆိုလြန္းသလား
အကေတြ မ်ားလြန္းသလား
ဒါေပမယ့္
ငါ့မွာ
တံဇဥ္မရွိဘူး
အနံ ့ေကာင္းေကာင္းမရဘူး
ကီး ေကာင္းေကာင္းမကိုက္ဘူး
ခ်ိဳမိုင္မိုင္ပါကြာ
ဒါေပမယ့္
ငါ
မ်ိဳးေစ့ၾကဲ
ပန္းစိုက္
သီခ်င္းဆို္
က
သူမ်ားလိုပါပဲ
ေတ တ်ာ ထန္ ရွင္ ပါပဲ
“ေဘာင္းဘီပြပြႀကီးကို ႀကိဳက္တယ္ေဟ့”*
ဒီလိုနဲ ့
ငါတို ့တေတြ ရထားျဖစ္ခဲ့ၾကသေပါ့
ဒီလိုနဲ ့
ငါတို ့တေတြ
ရထားစီးခဲ့ၾကသေပါ့
အဲဒါ မာနယ္ပေလာ။

ဘီးတပ္ရထားကို ဘယ္သူေတြတြန္းခဲ့ၾကသလဲ
ဘယ္ကိုလဲ
ဘယ္ေလာက္အထိလဲ
ခင္ဗ်ားက ဂတ္ဗုိလ္လား
စက္ေခါင္းဗိုလ္လား
ပလက္ေဖါင္းေပၚက အလံျပလား
ေျခနင္းခံုေပၚမွာ ငါလား
သူလား ငါလား
ညီအစ္ကိုမသိတသိလား
ေရာင္နီလာၿပီလား
ေမွာင္ၿပီလား လင္းၿပီလား
အျဖဴထဲက အျဖဴလား
အမည္းထဲက အမည္းလား
ဒါက
အေျပာ
ဒါက
အျပ
ဒါကေတာ့
အလွဳပ္
ထိုင္ခံုတေနရာ ငါလိုက္ရွာ
ထိုင္ခံုတေနရာ ငါေတြ ့
ထိုင္ခံုတေနရာဆီ ငါသြား
ဒယီးဒယိုင္
ရထားက လွဳပ္လြန္းခါလြန္း
လူေတြက တြန္းလြန္းတိုးလြန္း ယိမ္းလြန္းယိုင္လြန္း
ငါက ပြန္းလြန္းပဲ့လြန္း
ဒါနဲ ့ပဲ
ရတဲ့တေနရာ ငါထိုင္
မဟုတ္ဘူး
ထိုင္တဲ့တေနရာ ငါရ
ငါ
ကဗ်ာေရး ကဗ်ာေတြး ကဗ်ာေဆး
ဒါေပမယ့္
ငါ
ရထားစီးခဲ့
ငါ
ကဗ်ာေရးခဲ့
ကဗ်ာျဖစ္သြားတဲ့ ညေနဆည္းဆာမ်ား
ကဗ်ာျဖစ္ေတာ့မယ့့္ နံနက္ဆည္းဆာမ်ား
သည္လိုနဲ ့
ငါ
အိပ္ငိုက္လိုက္ ၿပံဳးလိုက္
လက္သီးဆုပ္လိုက္ ျဖန္ ့လိုက္
ကုန္းလိုက္ ကြလိုက္
ယားလို ့ကုတ္လိုက္
ကုတ္လို ့ယားလိုက္
ေရွ ့ကိုသြားဖို ့ရာ
သြားတဲ့ရထားကိုစီးရမွာလား
ရထားစီးရင္း သြားရမွာလား
ဒီလိုနဲ ့
ငါ့ ကဗ်ာ ဆယ့္တစ္ပုဒ္
ဒီကေန ့ေရး
ေန ့မကူးခင္ေဟာင္းသြား
ေန ့မကူးခင္ က်ိဳးပဲ့သြား
“မာနယ္ပေလာေရ
နင္ဟာ
ငါ့ရဲ့ ႏွလံုးသား ဒီမိုကေရစီမွာ
ဘယ္ေတာ့မွ
အပ်ိဳရည္မပ်က္ေစရဘူး” ဆိုလား
မာနယ္ပေလာေတြ
အမ်ားႀကီးလို ့ဆိုလိုက္သလား
ေတာ္လွန္ေရးရဲ့ ႏွလံုးသားတည္ရွိရာ
ဆိုလိုက္သလား
ခင္ဗ်ား
အသံတိုးလွခ်ည့္လား
ခင္ဗ်ား
အသံေတြ က်ယ္လွခ်ည့္လား
ခင္ဗ်ား
အသံေတြ ေၾကာင္လွခ်ည့္လား
ခင္ဗ်ား
အသံေတြ ေအာင္လွခ်ည့္လား
အဲဒါ
မာနယ္ပေလာ။

ဘီးပါတယ္လို ့ယူဆရဖြယ္ရွိတဲ့ ရထားတစ္စင္း
အဲဒီရထားမွာ ဘီးပါသလား
ဒီၾကားထဲ
ရထားမွာ ဘီးမပါလဲျဖစ္တယ္လို ့ဆိုက္သလား
တခ်ိဳ ့က
ရထားဘီးေတြ လဲရမယ္တဲ့
တခ်ိဳ ့က
ဘီးတစ္ဘီး ႏွစ္ဘီး သံုးဘီးေလာက္ ျဖဳတ္ခ်ထားခဲ့မွ ရမယ္တဲ့
ဘီးေတြျဖဳတ္ခ်ထားခဲ့တာလား
ျပဳတ္က်က်န္ခဲ့တာက ဘီးေတြလား
တခ်ိဳ ့က ဘီးလံုးဝမပါပဲ သြားၾကည့္ရင္ေကာင္းမယ္ဆိုလား
ရထားႀကီးကို အလံုပိတ္ စိတ္ကူးထဲမွာ ေရြ ့ေနသြားေန အဲသလိုလား
တခ်ိဳ ့က
ဘီးအဝိုင္းအစား
ဘီးသံုးေထာင့္ ဘီးေလးေထာင့္
သည္လို ေျပာင္းတပ္ၾကဆိုလား
ဆီထည့္ဖို ့မလို
ဝက္အူမျပဳန္းတဲ့ဘီးဆိုလား
ေရွ ့ကိုပဲလိမ့္ၿပီး ေနာက္ျပန္ဆုပ္မရတဲ့ ဘီးအ,ေတြဆိုလား
သံလမ္းမလိုတဲ့ ဘီးေတြဆိုလား
ဒါလည္း ဘာလိုသလဲ
ဘီးျဖစ္ဖို ့က အဓိကပဲမို ့လား
ၾကားဘူတာ မလိုတဲ့ရထားဆိုလား
ဘယ္ဘူတာမွ ရပ္ဖို ့မလိုတဲ့ရထားလား
ဒါလည္း ဘာလိုသလဲ
ရထားျဖစ္ဖို ့ပဲမဟုတ္လား
အဲဒါ
မာနယ္ပေလာ။

ေျခသံေတြ
ခင္ဗ်ားၾကားလိုုက္ရဲ့လား
လူ ဆယ့္တစ္ေယာက္ရဲ့ ေျခသံေတြ
ေၾကာင္ရွာပင္ေတြဆီ ကပ္သြား
ေျခသံေတြ
ဘတ္ ၃၅၀ ကိုပိုက္ၿပီး မယ္ေညာခီးေတာင္ ေက်ာ္သြား ေျခသံေတြ
အာဇာနည္ကုန္းေပၚက ေသနတ္ေဖါက္သံေတြ
ဒီေအဘီကုန္းေပၚက ဒီဗြီဘီသတင္းေထာက္တေယာက္ရဲ့ အသံဖမ္းစက္ေတာင္းခံသံေတြ
မနက္ ၉ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္
ျမစ္ဆံုေပၚက လက္နက္ႀကီးက်သံေတြ
စစ္သင္တန္းအထူးဆုရ မိန္းခေလး
စစ္ဖိနပ္သံေတြ
ဝန္ႀကီးမ်ားရုံးေနာက္ေၾကာကုန္းေပၚက
ခႏၵာကိုယ္ခ်ည္းပဲ လွိမ့္ခ်လိုုက္တဲ့အသံေတြ
ပါကင္ေဘထုပ္ႀကီးတထုပ္ ဝိုင္းထိုင္ႀကည့္ေနၾက ရင္ခုန္သံေတြ
တေန ့ေတာ့ ေမာင္ျပန္လာမည္ကို ထိုင္ဆဲလိုက္ၾကတဲ့အသံေတြ
အဲဒါ
မာနယ္ပေလာ။

ငါ
ရထားတစင္းေပၚမွာ
မွန္ေထာင္ၾကည့္
ယက္တူရွန္ကိုလား
အိုစစ္ မင္ဒယ္လ္စတန္းလား
ဆစ္လ္ဗီယာ ပလပ္လား
ဒါက
ငါလား
ဒါက
သူမ်ားလား
သူမ်ားေတြလို
ငါ့လို
သူတို ့မွာ
ဒါေပမယ့္ လက္က သံုးေလးေခ်ာင္း
သြားနဲ ့
ဒါေပမယ့္ သံုးဆယ့္ငါးေခ်ာင္း
မ်က္လံုးနဲ႔
ဒါေပမယ့္ နဖူးးေပၚမွာ
သူတို ့နဲ ့ငါ
ထူးရာစိုးမွာ ထိုင္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လမ္းထဲ
ေလနဳေအးက ပူတယ္
ေျခတေပါင္က်ိဳး လမ္းေလွ်ာက္
ကုလားမေျခေထာက္နဲ ့သြား
အုန္းပင္စိုက္
အမ်ိဳးမ်ိဳး ထြင္ၾကည့္ ထြင္းၾကည့္ ထြက္ၾကည့္ ထြာၾကည့္ ထံုးၾကည့္
က်ီးၾကည့္ ေၾကာင္ၾကည့္ စာကေလးၾကည့္ ဆက္ရက္ၾကည့္
အျမီးလွဳပ္ၾကည့္ အျမီးကုတ္ၾကည့္
လက္ခ်ိဳးၾကည့္ ဇက္ခ်ိဳးၾကည့္
အဟမ္း
ငါ ကဗ်ာတပုဒ္ရြတ္မယ္
အဲဒါ မာနယ္ပေလာ။

ငါ
တကယ္ပဲ ဘူတာတခု တည္ေဆာက္ခဲ့သလား
ရပ္မေပးတဲ့ ရထားတစင္းေပၚခုန္တက္ခဲ့တာ တကယ္လား
ရထားေပၚၾကမွ
ငါ့ကိုယ္ငါ တည္ေဆာက္လိုက္သလား
ဒါမွမဟုတ္
ရထားေပၚေရာက္ကာမွ
ငါ တည္ေဆာက္ခံလိုုက္တာလား
သူမ်ားခ်စ္လို ့
လိုုက္ခ်စ္တာမ်ိဳး
သူမ်ားစီးလို ့
လိုက္စီးတာမ်ိဳး
လိုက္စီးရင္းေတာ့ ခ်စ္လိုက္မိသလား
ခ်စ္လို ့လိုက္စီးလိုက္တာလား
ေခတ္တေခတ္နဲ ့ရထားတစင္းက အတူတူပဲလား
ဝန္ႀကီးမ်ားရုံး ရဟန္းပ်ိဳမ်ားသမဂၢကုန္းေတာ္ နိဳင္ဝင္းေဆြရဲ့နန္းေတာ္တဲအိမ္ မယ္တုကၡီစမ္းေခ်ာင္း
ေသာင္ရင္းျမစ္ေသာင္စပ္ လေရာင္ေအာက္က ကဗ်ာရြတ္ပြဲ
ပလိုင္းထဲက မွ်စ္ေတြ ငါလႊင့္ပစ္ခဲ့ မိုးစက္ေတြေအာက္
ထမင္းစားရုံဖက္က ဝါးေခါက္သံ
ဒါေပမယ့္
“အိုေအာင္”ေရ
ခင္ဗ်ားလိုပဲ ခေလာက္သံျပန္မၾကား
မဟုတ္ဘူး မၾကားတၾကား တကိုယ္ၾကား
တံခါးေခါက္သံ ဝါးေပါက္သံ က်ားေဟာက္သံ
ဒါေပမယ့္
ေခတ္တခုကို အခုလို
နားေဖါက္
တခ်ိဳ ့လည္း ဒူးေထာက္
လို ့
ရစေကာင္းလား
ေကာင္းတာ ရမွာလား
ေတာင္းတာ ရမွာလား
ရတာ ေတာင္းတာလား
ခင္ဗ်ား
က်ေနာ္နဲ ့လုိက္ဆို
သံၿပိဳင္ မဆိုနဲ ့
လိုက္ဆို
ေရွ ့ကမဆိုနဲ ့
ေဘးက မဆိုနဲ႔ဲ
လိုက္ဆို
ကဲ
လိုက္ဆို
အဲဒါ မာနယ္ပေလာ။

မာနယ္ပေလာမွာ
ငါမပါရင္ ကဗ်ာမျဖစ္ဘူး
မဟုတ္ဘူး
ကဗ်ာမပါရင္ ငါမျဖစ္ဘူး
ငါမပါရင္ အသံမထြက္
ငါမပါရင္ မငံ
ငါမပါရင္ ဟင္းခြက္တစ္ရာမျပည့္
ငါမပါရင္
ဒါေၾကာင့္မို ့
ငါက
ေဘာင္းဘီပြပြႀကီးကို ႀကိဳက္ခဲ့တာေပါ့
ပက္စတာညက္ရဲ့ ေဆာင္းညကို ျခံဳအိပ္ခဲ့တာေပါ့
မာယာေကာ္စကီးရဲ့ နဖူးဆီလာေနတဲ့ က်ည္ဆံကို လက္နဲ ့ဝင္တားဖို ့ႀကိဳးစားခဲ့တာေပါ့
ေမာင္သင္းခိုင္ရဲ့ေခါင္းကို မရုိက္ဖို ့ေျပာခဲ့တဲ ့ေဇာ္(ပ်ဥ္းမနား)ကို ငါ ေထာက္ခံခဲ့တာေပါ့
သခင္ကိုယ္ေတာ္မွိဳင္းရဲ့ ဗဟုဝါဒကို ငါ ျဖင္ၾကည့္ခဲ့တာေပါ့..
ငါ
ကဗ်ာေရးတယ္
ငါ
ကဗ်ာေရးတယ္
ငါ
ကဗ်ာ ေရးတယ္
အဲဒါ
မာနယ္ပေလာ။

ဒီတုန္းက
ငါ
အမွတ္အနည္းဆံုး စစ္သင္တန္းသား
ငါ့ ေသနတ္ေျပာင္းေပၚက ပိုက္ဆံက အႀကိမ္ႀကိမ္ခုန္ခ်
ေရွ ့တန္းကို က်ည္ဆံမယူပဲ ႏွလံုးသားအခြံႀကီးနဲ ့ဆင္းသြား
ယြန္းစလင္းေခ်ာင္းေဘးမွာ ဗသွ်ိဳးရဲ့ ဖါးတေကာင္ ေရထဲခုန္ခ်တာကို နားေထာင္
ပလံု..။
ေလးေကေတာင္ ကားမဲေတာင္ မိဆိုင္းေတာင္
က်ံဳစိန္ တလိုင္းကရင္ ေက်ာက္ျဖာ
ဟပ္သလိုက္ေက်းနယ္
မယ္ေပါထ ေပါ့ပါးထ ေဒါင္းဂြင္ သံလြင္ ပေဟလူ ေဖြးေပါလူ
ေစာဘဦးႀကီး ေက်ာက္တိုင္
ကရင္လူငယ္အစည္းအရုံးေရွ ့စုေပါင္းဓါတ္ပံုရုိက္ျခင္း
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေစာဘိုျမေမြးေန ့ပြဲခင္းထဲက ခင္ဝင္းသစ္ရဲ့ လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့လက္ဆစ္မ်ား
ပဒိုမန္းရွာအိမ္ကုန္းေပၚက လေရာင္
ေဘာေနာ္ေလးေတာင္ၾကားထဲက ဂႏၳဝင္ေျမာက္ ျမဴခိုးမ်ား
ကခ်င္ကုန္း ပေလာင္ကုန္း မြန္ကုန္း
ၿပီးေတာ့
ေဒါင္းအိုးေဝ
သနဴးထူး
ေခဒဗလ်ဴအိုမဂၢဇင္း
ဂ်ီအန္ သာတီတူး
စာေပကလပ္
အနီေရာင္ေသြးကြက္ေပၚက ေရႊေရာင္ေဆးစက္မ်ား
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လမ္းကေလး
နိဳင္ဝင္းေဆြရဲ့ ျငဳပ္ခင္း ခရမ္းခင္းနဲ ့ေသာင္ရင္းျမစ္ေပၚက ေလညွင္းကေလး
မယ္တုကၡီစမ္းေခ်ာင္းထဲက ေနေရာင္ခတဲ့ ေက်ာက္တုံးမ်ား
အဲဒါ
မာနယ္ပေလာ။

ငါ
ႏွစ္ျမဳတ္ေဖါက္ခြဲနိဳင္ခဲ့ရဲ့လား
ေပါက္ကြဲသံနဲ ့ေဖါက္ခြဲသံကို ခြဲျခားနိဳင္ခဲ့ရဲ့လား
ဒါဟာ
နာရီသံေခ်ာင္းေခါက္သံ
ဒါဟာ
မီးသံေခ်ာင္းေခါက္သံ
တုံုးေခါက္သံနဲ ့ဗံုးေဖါက္သံ
အသံစံု
အသံေၾကာင္
အသံေအာင္
အသံစူး
အသံျဖင္း
အသံျပင္း
အသံဟူသမွ် သယ္ေဆာင္ ရထားတစ္စင္း
တံတားတစင္းေပၚမွာ
ျမစ္တစင္းကို ျဖတ္ေက်ာ္လာခဲ့ေပါ့
ငါ
တံတားတစင္းကို ႏွစ္ခါေက်ာ္လို ့ရနိဳင္မတဲ့လား
ရထားတစင္းကို ႏွစ္ႀကိမ္စီးလို ့ရနိဳင္မတဲ့လား
ဒါေပမယ္
တခါထဲနဲ ့တဘဝလံုးသယ္ေဆာင္သြားရမယ့္ ရိကၡာမ်ား
အဲဒါ
မာနယ္ပေလာ။

ငါ
ရထားတစ္စင္းေပၚမွာ
ငါ
ကဗ်ာတပုဒ္ေပၚမွာ
ငါ
ငါ့ကိုယ္ေပၚမွာ
ခ်ဴၾကည့္ခဲ့ ယူႀကည့္ခဲ့
ရထားေပၚက ဘဝတစ္ခုကို ငါခ်ဴၾကည့္ခဲ့သလား
ခ်ဴနိဳင္ခဲ့ရဲ့လား
အခ်ဴခံခဲ့ရေသးလား
ငါ ကိုယ္တိုင္က
အခ်ဴခံခဲ့ အယူခံခဲ့သလား
အဲဒါ
လက္ခေမါင္းသံ
အဲဒါ
အနံ ့တမ်ိဳး
အဲဒါ
လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ
အဲဒါ
ေတာ္လွန္ေရး စခန္း
အဲဒါ
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ျဖစ္ခဲ့ေပါ့။ ။

ၿငိမ္းေဝ
၁၈၊၅၊၂၀၁၀
* ေဘာင္းဘီပြပြႀကီးကို ႀကိဳက္တယ္ေဟ့။ ကုလားထိုင္စိုက္ပ်ိဳးခင္း။ ။ကဗ်ာဆရာ တိုုက္ေမာင္း ရဲ့ ကဗ်ာတပုဒ္ထဲက စာသားမ်ားျဖစ္ပါတယ္။
မာနယ္ပေလာ။ ။ တခ်ိန္က ရွိခဲ့ဖူးတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးအမာခံစခန္းႀကီးရဲ့နာမည္ျဖစ္ပါတယ္။
**ရထားျဖစ္သလား။ ။ႀကိဳးမဲ့ေၾကးနန္းဆက္သြယ္ေရးစကားလံုးျဖစ္ပါတယ္။