ဟိုကၠဴကဗ်ာရဲ႕ အနံနဲ႔အလ်ား

ဂ်ပန္ဟိုကၠဴကဗ်ာဟာ ပံုသ႑ာန္မွာေရာ အေၾကာင္းအရာမွာပါ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြရိွပါတယ္။ ပံုသ႑ာန္အရဆိုရင္ ၀ဏၰ (စကားလံုး) အေရအတြက္ (၁၇) လံုးပဲ ရိွရပါမယ္။ စာစီတဲ့ အခါၾကေတာ့ ပါဒ (စာေၾကာင္းေရ) သံုးေၾကာင္းစီရပါတယ္။ ၅.၇.၅ ပံုသ႑န္ေပၚ့။ ကာရန္ေတာ့ မပါပါဘူး။
အေၾကာင္းအရာကေတာ့ ေယဘုယ်အားျဖင့္ သဘာ၀အလွပါရပါမယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ရာသီျပစကားလံုး ပါရမယ္။ ဒါမွမဟုတ္ တမဟုတ္ခ်င္း မ်က္ေစ့နဲ႔ျမင္တဲ့အရာရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က ဒႆနကို လ်ပ္တပ်က္အတြင္း အမိအရဖမ္းခ်ဳပ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာျဖစ္ရမယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ “စ်င္” ဗုဒၶဘာသာ ဒႆနကို အေျခခံတဲ့ အေၾကာင္းအရာက ဟိုကၠဴရဲ႕ ပင္မဒႆနလို႔ ဆိုၾကတာပါ။
အခုေတာ့ ဟိုကၠဴကဗ်ာဂိုဏ္းေတြ ဂ်ပန္မွာတြင္မက ဥေရာပမွာပါ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရိွေနၾကပါၿပီ။ ေထာင္ေသာင္းခ်ီတဲ့ ဟိုကၠဴကဗ်ာ အထိမ္းအမွတ္ပြဲေတြ၊ ၿပိင္ပြဲေတြ က်င္းပခဲ့ၾကၿပီးပါၿပီ။ ဒါကေတာ့ ဟိုကၠဴကဗ်ာနဲ႔ပါတ္သက္ၿပီး မလြဲမေသြ သိထုိက္တဲ့ကိစၥတခ်ဳိ႕ပါ။ (မသိေသးသူမ်ားအတြက္သာ ဟိုကၠဴကဗ်ာေတြကို ပိုၿပီး ခံစားလို႔ရေအာင္ ဆရာလုပ္ျခင္းပါခင္ဗ်ား ...)
က်ေနာ္ကေတာ့ ဟိုကၠဴကဗ်ာေတြကို ျမန္မာမႈျပဳတဲ့အခါ ၅.၇.၅ ပံုသ႑န္နဲ႔ ထပ္တူက်ေအာင္ မႀကိဳးစားပါဘူး။ ႀကိဳးစားလို႔လည္း မျဖစ္ပါဘူး။ ႀကိဳးစားရင္လည္း သူ႔ရဲ႕ “အနက္” ကို ခ်ဳိ႕ယြင္းသြားေစမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္မို႔ က်ေနာ္ႀကိဳက္သလိုပဲ ျမန္မာမႈျပဳလိုက္ပါတယ္။ ကာရန္ပါတဲ့အခါပါ၊ မပါတဲ့အခါ မပါေပါ့။ “အနက္” ကိုပဲ အဓိကထားၿပီး ဖမ္းဖို႔ႀကိဳးစားထားပါတယ္။
ခ်စ္စရာ ေနာက္ထပ္ဟိုကၠဴကဗ်ာတပုဒ္ ျမည္းၾကည့္ၾကပါဦး ... ။

ဆီးပြင့္ေတြ
ဆီးပင္ေတြမွာ
အခုလို ေ၀ဆာေအာင္ပြင့္တဲ့အခ်ိန္မ်ဳိးမွာမ်ား
ငါေသရမယ္ဆိုရင္
၀မ္းနည္းလို႔ကို ဆံုးမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။

ေရြစန္