September 01, 2009

ေငြ ေရႊ ရတု

၁၉၇၀နဲ ့၁၉၈၀..ဆယ္စုႏွစ္တခုအတြင္းမွာ စကားေျပဘုရားဆိုၿပီးထင္ရွားခဲ့တဲ့ စာေရးဆရာ
နိဳင္၀င္းေဆြ က၊၁၉၉၁(မာနယ္ပေလာ)မွာကေလာင္သက္ ႏွစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္္ေျမာက္အထိမ္းအမွတ္အေနနဲ ့ ကဗ်ာစာအုပ္ေလးထုတ္ပါတယ္။လက္ေရးေက်ာက္ပုံႏွိပ္ကဗ်ာစာအုပ္ေလးပါ။္
ဒီစာအုပ္ေလးမွာ မ်က္ႏွာဖုံးပန္းခ်ီကို (ကို)ေဒါင္းနီ ကဆြဲၿပီး၊ကဗ်ာဆရာ တိုက္ေအာင္ က လက္ေရးနဲ ့ေရးေပးခဲ့တယ္လို ့သိရပါတယ္။
ဒီတုန္းက မာနယ္ပေလာကို က်ေနာ္မေရာက္ေသးပါဘူး။ဒါေပမယ့္ ဒီစာအုပ္ေလးကို က်ေနာ္သိမ္းထားခဲ့မိပါတယ္။ဆရာနိဳင္က ကိုသီရိညြန္ ့အတြက္ လက္မွတ္ထိုးၿပီးေပးထားတာပါ။ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး က်ေနာ့့္ဆီေရာက္ေနခဲ့တယ္ဆိုတာလည္း့မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။စာအုပ္မ်က္ႏွာဖံုးပံုကို စကင္ဖတ္ျပီးတင္တာ တင္လို ့မရလို ့ကဗ်ာကိုပဲတင္လိုက္ရပါတယ္..။

ဆရာနိဳင္ရဲ့ “ ေငြ ေရႊ ရတု ” ကဗ်ာကို တင္လိုက္ပါတယ္။







ေငြ ေရႊ ရတု

အရြယ္
ျပည့္၀န္းတဲ့ ႏွစ္ေလးဆယ္မွာ
ေတးေလးတဖဲ့
အမွတ္တရနဲ ့ က်ေနာ္
ေရးဖဲြ ့ခဲ့ဘူးရဲ ့ ။

အဲသည္တုန္းက
ပီးေတာ့လဲ အမွတ္တမဲ့နဲ ့ဖဲ
ေပ်ာက္လဲ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားဦးမယ့္
အခ်စ္မီးေလးတခဲ
ရင္ထဲမွာ စဲြၿငိဆဲေလæ

အခ်စ္ကုိခ်စ္
အလွကုိခ်စ္
အနဳပညာကုိ ခ်စ္သူရဲ ။့

“ အၿမဲတမ္းျမဴႏွင္းေတြ
မွိဳင္းျပေ၀ေနတဲ့ ကာ၀ုိင္းေတာင္မႀကီးထိပ္က
၀ ” ဒိုင္နယ္ရုံးကေလး ေရွ ့မွာ
က ” ျမဴး ခုန္ေပါက္ေနတဲ့
အေမြးဖြား ေခြးကေလးနဲ ့့
ေဆာ့ကစားေနတဲ့ က်ေနာ္ေလæ ”

“ အနဳပညာကုိခ်စ္
ယံုၾကည္ခ်က္ကုိခ်စ္
သစၥာတရားကုိခ်စ္
ေလာကကုိ ငါခ်စ္တယ္္
အခ်စ္ေၾကာင့္ဖဲ ကြန္ျမဴႏွစ္လဲ ျဖစ္လာတယ္” ။

အဲသည္ ေတးေလးတဖဲ့
က်ေနာ္ ေရးဖဲြ ့ခဲ့ဖူူးရဲ ့။
၁၉၈၆
ကေလာင္ႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္
ပထမအရြယ္ေန ့
က်ေနာ့္ ရႊ ံ ့အိမ္ျဖဴေလးရဲ ့ နံရံထက္မွာ
က်ေနာ္က
ဟင့္္အင္းæ ညီအကုိတုိ ့
“ အာဏာ
ေငြ
ေက်ာ္ေဇာျခင္းႏွင့္
ေရာင္း၀ယ္ျခင္း မျပဳမွသာ
“ အနဳပညာရဲ ့ ႀတိသီလတရား” လုိ ့
က်ေနာ္ ကုိယ္းကြယ္ထားတယ္ ။

ဟုတ္တယ္æ ညီအကုိတုိ ့
တဂုိးရဲ ့တရား တဂုိးရဲ ့စကား တဂုိးရဲ ့အနဳပညာႏွလုံးသား
က်ေနာ္ကုိယ္းကြယ္ထားတယ္ ။

ဘဂၤလားျပည္ရဲ ့ ေခါင္းေဆာင္သစ္
ငါမျဖစ္ခ်င္ဘူးတဲ့။

ဟုတ္တယ္æ ညီအကုိတို ့
တကယ္လို ့ ေနာင္ဘ၀မွာ
လူျပန္လာျဖစ္ခဲ့ရင္လဲ
က်ေနာ္ လဲေလæ
လုံမေလးေတြ ေထာပတ္ေမႊရာ
ဘရိႏာၱ ေတာအုပ္ထဲက
ေသာ္ကပင္ရိပ္ ေအာက္မွာ
ပုေလြၾကဴေအး
ေလာကအတြက္ေတး
သီကုံးေပးေနတဲ့
ႏြားေက်ာင္းသားေလးဖဲ ျဖစ္ခ်င္တယ္ ။

မႏွစ္ကေတာ့
ဖလံေတာင္ေ၀ွးမ်ား ျဖစ္ထြန္းရာ တုိင္းျပည္မွာ
မာနယ္ပေလာရဲ ့ ေသာင္းရင္း ျမစ္ကမ္းမွာ
ႏြားေက်ာင္းသားေလးမ်ား ဖြားသန္ ့စင္ရာ
စာသဘင္ေတးကုိ သီေကၽြးတဲ့အခါ
ေတးေလးတပုိဒ္
က်ေနာ္ ေရးလုိက္ဖူးရဲ ့ ။

သဲကႏာၱရ မုန္တုိင္းထဲမွာ
ႏုိင္ငံေရးသမားအုိဟာ
ေတာင္ေ၀ွးကိုေထာက္ကုိင္လုိ ့
ဖယိုဖရဲ အၿပိဳၿပိဳ အကဲြကဲြ လူအုပ္ႀကီးကုိ

{ တခ်ိဳ ့က ေနာက္ျပန္ေျပးေနရဲ ့
တခ်ိဳ ့က လူးူလိွမ့္ ငိုေကၽြးရင္း ေျမျပင္ေပၚမွာ
တခ်ိဳ ့က ခုိလို ညည္းတြားလို ့
တခ်ိဳ ့က မ်က္စိစုံ မိွတ္ရင္း
အားတင္း သီခ်င္းေအာ္ဟစ္လို ့
တခ်ိဳ ့က ေဒါသ ေပါက္ကဲြေန
တခ်ိဳ ့က တခ်ိဳ ့ကုိ အတင္းဆဲြထူ
တခ်ိဳ ့က တခ်ိဳ ့ကုိ အားေပး
ကုိယ့္ကို ကုိယ္လဲ အားေပးလို ့
တည္ၿငိမ္ရင့္က်က္တဲ့သူရဲေကာင္းေတြလည္း မ််ားစြာပါရဲ ့ ။ }

သူတို ့ကုိ တေျဖးေျဖး ေစာင့္ေခၚရင္း
အဖုိးအုိဟာ ေမာပန္း ႏြမ္းလ် ေနေလရဲ ့
မုန္တုိင္းထဲမွာæ

အဲသည္ အခုိက္ မွာ
ဓါး၀င့္လုိက္တဲ့ တကုိယ္ေတာ္သမားဟာ
သူ ့ျမင္းကုိ ဇက္ကုန္လႊတ္ ကစုန္စုိင္းလို ့
လူေတြ မျမင္ေတြ ့ ႏုိုင္ေသးတဲ့
ဟုိးအေ၀းက အနာဂတ္ဆီ
ျဖတ္ခ်ီသြားေလရဲ ့æ
ေရွ ့ဆုံးမ်ားရဲ ့ ေရွ ့ဆုံးကလူ
သူ အႏုပညာသမား ေပါ့ ။

အနဳပညာ ဘုံမွာ
ေသျခင္းကင္းစြာ ဇရာမရွိ
ထာ၀ရႏုပ်ိဳ
စိမ္းစုိေနတဲ့ အလွနဲ ့သစၥာ
ပရမတÎ အခ်စ္ နဲ ့ရႊန္းသစ္မွဳ æ
ေအာ္ æ
က်ေနာ္ရဲ ့အႏုပညာေတာင္္မွ ေငြရတုေျမာက္ခဲ့ရပါေပါ့။

သည္ေန ့မွာ æ
“ သန္းေဆြ ၊ ခင္ႏွင္းယု
မင္းသု၀ဏ္ ၊ မင္း္ဏီ
မမေလး (ဂ်ာနယ္ေက်ာ္)
က်ေနာ့္ရဲ ့ ေတးသမားဘ၀ကုိ
ေမြးဖြား သန္ ့စင္ ေပးခဲ့သူ
ဆရာအဆူဆူ နဲ ့ဟဲမင္းေ၀ း အား
ႏွလုံးသားမွ ျမတ္ႏုိး
ရိုက်ိဳး မာန္ေလွ်ာ့
က်ေနာ္ ကန္ေတာ့၏ ။

ေအာ္ æ
က်ေနာ္ေတာင္မွဖဲေလ
ရတု ျမစ္ရဲ ့ ပ်ိဳျမစ္စိိမ္းလန္းမွဳ
ေငြသားထု ျပင္က်ယ္ထက္မွာ
{ဘယ္ေလာက္မ်ား လွပ ေတာက္ပ ေနလိုုက္ပါသလဲ? }
အရြယ္ရဲ ့ ၿငိမ္သက္ၿမဲၿမံမွဳ
ေရႊေနျခည္မ်ား ဆြတ္ဖ်န္္းထားလိုက္ေပါ့ ။ ။

ႏိုင္၀င္းေဆြ

6 comments:

  1. ဆရာႏိုင္၀င္းေဆြ ေရးတဲ့ကဗ်ာေတြ မဖတ္ဖူး ဘူး ဆရာ
    က်မ ဗဟုသုတ နည္းတာ ထင္ပါရဲ႕
    ဒီကဗ်ာေလး ျပန္လည္ေဖၚျပေပးတာ ေက်းဇူး ပါ

    ဒါနဲ႕ ကိုသီရိညြန္႕ဆိုတာ ဟိုတုန္းက အေခြ ထုတ္ခဲ့ဖူးေသးတဲ့ တေယာက္လား မသိဘူးေနာ္
    မဂၢဇင္းစာမ်က္ႏွာတခ်ို႕ေပၚ မွာ ဖတ္ဖူးတယ္ လို႕ မွတ္မိေနတယ္
    ေပဖူးလႊာ လား မေဟသီ အေစာပိုင္း ထုတ္ေတြမွာလားေတာ့ မသိဘူး

    ReplyDelete
  2. ကုိၿငိမ္း ခင္ဗ်ာေက်းဇူးအရမ္းတင္ပါတယ္။ ကဗ်ာကတအားေကာင္းေတာ့ အထပ္ထပ္ျပန္မိရဲ့၊ ဘဝတပါးေျပာင္းသြားတဲ့ ဦးႏုိင္၊ ၿပီေတာ့အဲ့ဒီကာလရဲ့ ရုပ္ပုံေတြ ျပန္ေတြးမိတယ္။ အႀကဳိက္ဆုံးထဲက အႏွစ္သက္ဆုံး ေျပာပါဆုိရင္ ဒါေလးကုိေတာ့ ကုတ္လုပ္ခ်င္မိ။
    ”ဘရိႏာၱ ေတာအုပ္ထဲက
    ေသာ္ကပင္ရိပ္ ေအာက္မွာ
    ပုေလြၾကဴေအး
    ေလာကအတြက္ေတး
    သီကုံးေပးေနတဲ့
    ႏြားေက်ာင္းသားေလးဖဲ ျဖစ္ခ်င္တယ္ ။”
    တဆက္တည္း ဒီကဗ်ာေလးသိမ္းလားခြင့္ျပဳပါ၊

    (ေလးစားစြာျဖင့္)
    ေက်ာ္ႏုိင္

    ReplyDelete
  3. က်ေနာ္ မယ္နာပေလာေရာက္ေတာ့ ဖတ္ရတဲ့ ပထမဆံုး ကဗ်ာေပါ့... ခုထိ မွတ္မိေနေသးတယ္... တကယ္ေတာ့ အဲကဗ်ာက လက္နဲ႕ေရးျပီး လက္နဲ႕ထုတ္တာျဖစ္သလို လက္နဲ႕ပဲ အခ်င္းခ်င္း လက္ဆင့္ကမ္း ဖတ္ခဲ့ရတာကိုး ကိုျငိမ္းရဲ႕... အလြမ္းေျပ ျပန္ဖတ္ရတာေက်းဇူးပါ...

    ReplyDelete
  4. မမသီရိ...အစ္မေျပာတဲ့သူဟုတ္တယ္။ (ေလာင္းရိပ္ေအာက္မွာ) ဆိုတဲ့ လံုးခ်င္းတအုပ္လည္းေရးခဲ့ေသးတယ္။ salweenriverband.com ကိုသြားၾကည့္ေလ..အဲဒီ band မွာ drum တီးတယ္ သီခ်င္းဆိုတယ္..အဲဒါ ကိုသီရိ။ ရဲေဘာ္ေတြကို ေတာ္ေတာ္ ကိုယ္ခ်င္းစာနားလည္တတ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္တဦးပါ။

    ReplyDelete
  5. ေဒၚသီရိခင္ဗ်ား..

    ่thu i san ေျပာတာမွန္ပါတယ္ခင္ဗ်ား..

    ReplyDelete
  6. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete