မနက္မိုးလင္း
က်ေနာ္ အိပ္ယာကနိဳးေတာ့
ျငိမ္းေ၀က မရွိေတာ့ဘူး။
က်ေနာ္ ေျပာတယ္
မင္း ဘယ္မွ မသြားရဘူး
မင္း ဘာမွ မလုပ္ရဘူး ေပါ့
ဒါ မအိပ္ခင္
သူ ့ကို ထိန္းခ်ဳပ္ စက္ခလုပ္ကို ျပ
မွာထားတဲ့ စကား။
ဒီေကာင့္အေၾကာင္း
က်ေနာ္ ေကာင္းေကာင္း သိတာေပါ့
ပထမ
လဘက္ရည္ဆိုင္
ဒုတိယ
ေၾကာင္ႏွစ္ေကာင္ စာအုပ္ဆိုင္
တတိယ
ပန္းခ်ီဆရာမေလး စိန္စိန္လင္း
စတုတၳ
မာနယ္ပေလာ..။
က်ေနာ္
လဘက္ရည္ဆိုင္္ေရာက္ေတာ့
ျငိမ္းေ၀ကို
“ ဂန္တာဂရပ္စ္္” နဲ ့
တစားပြဲထဲ ထိုင္ေနတာ ေတြ ့ရေတာ့တာပဲ
ထုံးစံအတိုင္း
ဒီေကာင္က ေဆာင့္ၾကြားၾကြား
က်ေနာ့္ကို
တခါမွ မျမင္ဘူးသလို ၾကည့္္္
က်ေနာ္
အားနာတယ္ေလ
“ ဂန္တာဂရပ္စ္ ” ဆိုတာ
ကမာၻေက်ာ္ ဂ်ာမာန္ကဗ်ာဆရာပဲ
ဒါနဲ ့
စိတ္ကို ေလ်ာ့
ေဒါသကို ထိန္း
လက္ထဲက ထိန္းခ်ဳပ္စက္ခလုပ္ကိုျပ
မင္း ျမန္ျမန္ ျပန္လာခဲ့ေပါ့
လွည့္ျပန္မယ္အလုပ္
“ ဂန္တာဂရပ္စ္ ”ကိုၾကည့္ေတာ့
“ ဂန္တာဂရပ္စ္ ” က
သူ ့ရဲ့ ဆယ့္တေခ်ာင္းေျမာက္
လက္ေခ်ာင္းကေလးနဲ ့စားပြဲကိုေခါက္ေနတာ
ေတြ ့ခဲ့ရတယ္။
အိမ္ျပန္ေရာက္
တနာရီ ႏွစ္နာရီ
ငနဲက ေပါက္မလာေသးဘူး
ဒါနဲ ့
စာအုပ္ဆိုင္ဆီ ခ်ီရျပန္တာေပါ့
ဆိုင္ထဲမွာ
“ ေအာင္ခ်ိမ့္ ” “ေဖၚေ၀း ”
ၿငိမ္္းေ၀နဲ ့ ဘာေတြ ေဆြးေႏြးေနၾက
ဆိုင္ထဲအ၀င္
ျင္ိမ္းေ၀က “ေနျပည္ေတာ္မာနယ္ပေလာ”ဆိုလား
နားစြန္နားဖ်ား ၾကားလိုက္ရ
က်ေနာ္
အားနာတယ္ေလ
သူ ့ေဘးကလူေတြက ျမန္မာ ကဗ်ာဆရာေက်ာ္ေတြပဲ
ဒါနဲ ့ပဲ
စက္ခလုပ္ကိုျပ
မင္း ျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ့ေပါ့
လွည့္ျပန္မယ္အလုပ္
ဆိုင္ထဲကိုၾကည့္ေတာ့
မ်က္လုံးသံုးလံုးနဲ ့ “ေအာင္ခ်ိမ့္ ”
နားသုံးဖက္နဲ ့ “ေဖၚေ၀း ”
က်ေနာ္ ေတြးလို ့မရခဲ့ဘူး။
အိမ္ျပန္ေရာက္
တနာရီ ႏွစ္နာရီ
ဒီေကာင္ ျပန္မလာ
ဒါနဲ ့
ပန္းခ်ီဆရာမေလး “စိန္စိန္လင္း ” ဆီ
သြားရျပန္တာေပါ့
ဒီေကာင္ေလ ပီဘိ ကေလးတေယာက္လို
ယိုက်ိဳးေနလိုက္တာ
ဆရာမေလးက အိပ္ဇစ္ဆိုလား လိပ္ျဖစ္ဆိုလား ဆာရီယယ္လစ္ဆိုလား
ေျပာေန ေဟာေန
က်ေနာ္
အားနာတယ္ေလ
ဆရာမေလးဆီမွာ တခါတရံ
က်ေနာ္
ထမင္း ၀င္စားခဲ့ဖူးတယ္မို ့လား
ဒါနဲ ့ပဲ
စက္ခလုပ္ကို ငနဲျမင္သာေအာင္ ထပ္ျပျပီး
အိမ္ျပန္မယ္အလုပ္
အိမ္ထဲကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ေတာ့
ပန္းခ်ီဆရာမေလးက
လက္သံုးဖက္နဲ ့ ပန္းခ်ီဆြဲေနတာ ေတြ ့ခဲ့
က်ေနာ္
နေ၀တိမ္ေတာင္ ျဖစ္ျပန္ရ။
အိမ္ျပန္ေရာက္
တနာရီ ႏွစ္နာရီ
ဒီေကာင္ ေရာက္မလာျပန္ဘူး
ဒါနဲ ့
“ မာနယ္ပေလာ ” ဖက္ ထြက္ခဲ့ရ
ေတြ ့ပါတယ္
ဒီေကာင္ ေျပးမလြတ္ပါဘူး
ဒါေပမယ့္
သူ ့ေဘးမွာ ဘယ္သူေတြလဲ
“ ဦး၀င္းတင္ ” မ်ားလား
“ေမာင္ေသာ္က ” မ်ားလား
“ ေမာင္ေလးေအာင္ ” မ်ားလား
ေခါင္းေပါင္းစ တလူလူနဲ ့
လူေတြ
ေတြ ့ပါျပီ
ျငိမ္းေ၀ေလ ျငိမ္းေ၀
ေအာင္မယ္ေလး..
သူက ရံုးလုလင္ ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္
ျပီးေတာ့
ကဗ်ာဆရာဆိုတာ
စင္ျပိဳင္အစိုးရ ဆိုလား
ဖင္ထုိင္အစိုးရ ဆုိလား
ေအာ္လား ဟစ္လား
သူ ့ေဘးကလူေတြအားလုံး
ေခါင္းႏွစ္လံုး ကိုယ္စီ
ဘုရား ဘုရား
ဒီေကာင္က ဒီလိုထိုင္
ဘာဆိုင္လို ့တုန္း
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္
အိမ္ျပန္လာခဲ့
သူ ့ေဘးကလူေတြ က်ေနာ္အားနာ
သူ ့ကိုပဲ စက္ခလုပ္ကိုေျမွာက္ျပ
ျပန္လာခဲ့ရ။
ေနေစါင္းေတာ့
ေခါင္းငုံ ့ျပီး့
အိမ္ျပန္လာတဲ့ ျငိမ္းေ၀
အိမ္ အ၀င္၀မွာ
ေျခေထာက္သံုးေခ်ာင္းနဲ ့့ရပ္ေနတာေတြ ့ရ
ဒါနဲ ့ပဲ
သူ ့ကို ထိန္းခ်ဳပ္
စက္ခလုပ္
၀က္အူျပဳပ္ေနတာ ျပန္တပ္လိုက္ရတယ္။ ။
မွတ္ခ်က္။ ။( ၁ ) ဂ်ာမာန္ကဗ်ာဆရာ “ ဂန္တာဂရပ္စ္ ” က “ဆယ့္တေခ်ာင္းေျမာက္ လက္ေခ်ာင္းကေလး ” ဆိုျပီး ကဗ်ာတပုဒ္ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။
(၂) “မာနယ္ပေလာ ” ဆိုတာ တခ်ိန္က ေတာ္လွန္ေရးဌါနခ်ဴပ္ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ေနရာပါပဲ။
ျငိမ္းေ၀
၇ ၊ ၉ ၊ ၂၀၀၉
(ဒီကဗ်ာက က်ေနာ့္ ဘေလာ့မွာ ၂ ႀကိမ္ တင္ခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ အခုလည္း စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ ျပန္ဖတ္ရင္းက ထပ္တင္ခ်င္တဲ့စိတ္ ေပၚလာလို႔ ထပ္ၿပီး တင္လိုက္တာပါ။)
No comments:
Post a Comment